Nu alles weer dicht is, gaan we weer 1,5 meter sessies uitzenden. Als eerste komt, ik zou bijna zeggen traditie getrouw: Jason Staal.
Jason Staal
“Een jongeman die met de gitaar in de hand zijn liedjes speelt, dat is wat je ziet wanneer je Jason Staal op je podium hebt staan. Wat je hoort is even wat anders: een kick van Nederlandse taal, gevat en grappig” (3voor12)
Drentse singer-songwriter Jason Staal (38) doet vooral waar hij blij van wordt. Schrijven, spelen en dat allemaal samen met muzikale vrienden, die maar één ding willen. Mooie dingen maken. Het resultaat hiervan zijn liedjes, waarbij de teksten voorop staan, maar de muziek een dragende rol speelt.
Tot 2021 was Jason werkzaam in de forensische psychiatrie. Maar gaat zich vanaf 2022 volledig richten op het maken en schrijven van voorstellingen, liedjes en wat voor mooie ideeën er ook komen.
Vanaf jonge leeftijd altijd in het theater en achter een instrument te vinden. Na jaren in bands en theaterproducties te spelen, is hij in 2017 solo gegaan. Dit resulteerde in 3 studio-platen, live- album en een theatertoer. De pers over zijn muziek:
OOR magazine
“Hartverwarmend vakmanschap en oog voor detail”
Dagblad van het Noorden
Dat Jason Staal uit Assen een taalvirtuoos is en pakkende liedjes kan schrijven, wisten we al van zijn eerste twee albums, die doorgaans in de hoek ‘Acda en De Munnik’ en ‘kleinkunst’ worden geplaatst. Met het eerste bandalbum, ‘Tussen twijfel en tijd’, verbreedt Staal zijn muzikale horizon. Nog steeds ijzersterke teksten, maar serieuzer. Stuk voor stuk goede liedjes, maar muzikaal gevarieerder en rijper. Dit is een Nederpopplaat van hoog niveau, waar je naar blijft luisteren en bij elke draaibeurt aan diepte wint. De invloed van Daniël Lohues is duidelijk, maar ook The Girls (‘Zorgen om geluk’) komen voorbij. ‘Nooit meer weg’ is een indrukwekkende ode aan het Noorden van een import-Drent. Het stevige, beatleske ‘Soort van Zomer’ nodigt meteen uit om mee te zingen. ‘Kwestie van kwijt’ is het mooiste verbroken-liefdesliedje van het jaar. Prachtige plaat, die ook nog eens schitterend is vormgegeven. Jason Staal verdient een groot publiek.